3.8.06

Ορμεμφύτως

Φωτογραφία Παλιών Αναμνήσεων Για Να Κάθεσαι Και Να Αναρωτιέσαι Αν Θα Εμφανιστεί Το Τραίνο

ΓΕΙΤΟΝΑ μέσα ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ

ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΜΕ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ ΤΩΡΑ

όπως οι ΠΡΙΓΚΙΠΕΣ

που βλέπουν στο ΕΙΔΩΛΟ τους ένα μικρό ΠΑΙΔΙ

σαν σε ΨΕΜΜΑ

ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ...

λες και υπήρξες ο παράξενος ΑΚΡΟΒΑΤΗΣ που κρατούσε τη ΣΧΟΙΝΕΝΙΑ ΚΟΥΝΙΑ

αυτή που ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ να λικνίζεται πριν πολλά χρόνια

ΓΙΑΤΙ ΚΙ ΕΓΩ ξέρεις ΣΚΑΡΤΟΣ ΦΙΛΟΣ θαρρώ πως είμαι ΚΑΙ ΧΑΪΔΕΥΩ ΑΥΤΙΑ

ΣΟΥ το ΕΙΠΑ ΚΑΙ εσύ ποτέ δεν ΑΠΑΝΤΗΣΕΣ σε ερωτήσεις άλλων παρά γύρισες και με βρήκες μέσα στο πλήθος κι ανέβηκα στη σκηνή ΚΑΙ Σ' ΑΚΟΥΓΑ ΠΟΥ ΜΙΛΑΓΕΣ, ΜΙΑ ΠΥΓΜΗ ΝΑ ΕΒΛΕΠΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ, ΚΑΙ ΜΕ ΤΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΡΜΗΝΕΥΕΣ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΣΟΥ, ΑΧ ΝΑ ΕΒΛΕΠΕΣ... ΚΙ ΕΓΩ ΣΕ ΧΑΙΡΟΜΟΥΝ, ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΠΟΥ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑ ΣΤΟ ΑΘΜΟΝΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΚΕΡΗΘΡΑ ΝΑ ΚΡΑΤΩ ΕΥΛΑΒΙΚΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ, ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ Τ' ΑΣΤΕΡΙΑ ΣΙΓΟΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΙΣΟΦΑΓΩΜΕΝΟ ΜΕ ΚΟΙΤΑΖΕ ΑΠΟ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΤΙς ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ.

δεν περνούν οι ώρες απόψε και δεν έχω τη δύναμη να βγω να πάω να περιμένω ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΡΑΙΝΟ

μέσα στο δωμάτιο μένω

μαζί με σκιές

μαζί με ανεκπλήρωτο έρωτα

για μια ακόμη φορά θα μείνω στα σκοτεινά να αναρωτιέμαι τι σκέφτεται ο καβαλάρης

μήπως ποτέ θα με αγαπήσει όπως στα παραμύθια

αν τα παραμύθια

τελικά

γίνονται αλήθεια, που τη ζούμε και τη χαιρόμαστε

ή

αν..

αν θα γίνει κάτι που θ' αλλάξει αυτό που συμβαίνει χρόνια σαν από συνήθεια

μπορεί και σαν από κατάρα.

ξέρω πως δεν υπάρχει λόγος να αναζητάω μονοπάτια άλλα

μόνη

και πάλι

μόνη

-σου το είχα πει και παλιά, ευχή και κατάρα-

να μην εκφράζω τους φόβους μου

και οι άλλοι

να μη ξέρουν έτσι τις ευχές μου

ευχές καλές

αθώες, πολλές φορές

απλές

μέσα από τετράδια μπλε και μπεζ και μπορντώ που έχουν κλείσει και σκονίζονται από τότε που γράφτηκαν πάνω στο ράφι, στη σειρά το ένα δίπλα στο άλλο, ανάμεσα σε μερικές δεκάδες άλλες τετράδια -μικρότερα- με χρώματα κι ένα μαύρο με βελούδινο εξώφυλλο και σταμπαρισμένο με τον πολύχρωμο ήλιο μου -έχουμε και σήμα κατατεθέν.

ωραίες μουσικές βάζει ο σταθμός τέτοια ώρα

νομίζω πως μου τελείωσαν και οι λέξεις με τα ΚΕΦΑΛΑΙΑ γράμματα, αλλά

- ποιος θα το καταλάβει;

- κανείς!

ούτε ότι απλά βαράω τα πλήκτρα απόψε,

μετά από πολλές ώρες λήθαργου,

μαστουρωμένη

και έχει μια ησυχία...

λες το πρωί να ξυπνήσω πάλι;

γυμνή θ' ανοίξω τη πόρτα και θα μπω στο άσπρο μπάνιο με το μισάνοιχτο παράθυρο να βρω το τζιτζίκι στο περβάζι να με κοιτάζει ακίνητο να του χαμογελάσω και να του πω καλημέρα;

με πόνεσε ο λαιμός από τα πολλά τσιγάρα

και τα ρούχα απλωμένα έξω έχουν στεγνώσει από το μεσημέρι

αλλά που να βρω όρεξη να νοικοκυρευτώ

ούτε τα λουλούδια της μαμάς δεν έχω ποτίσει 15 μέρες τώρα

κι ας μου έκανε παρατήρηση η γειτόνισα από απέναντι -φαίνονται ότι είναι απότιστα μέχρι και στην απέναντι, λοιπόν-

βρήκα κι ένα πακέτο τσιγάρα στο δεύτερο συρτάρι ενώ έψαχνα να βρω κάτι παλιές φωτογραφίες, όχι με εμένα, εγώ ποτέ δε ποζάρω στον φακό, το σιχαίνομαι, γι' αυτό δε θα βρεις φωτογραφίες με τη φάτσα μου, τουλάχιστον όχι με τη θέλησή μου.

πρέπει να συμμαζέψω τον αμάζευτο

smoke on the water τραγουδάει το ραδιόφωνο και δε προλαβαίνω να ακολουθήσω τον ρυθμό κι ακούω την απόχετευση, ρε είναι κι άλλος ξύπνιος τέτοια ώρα στη πολυκατοικία, τον άκουσα που κατούρησε, αλλά δεν είμαι σίγουρη αν ήταν η γεροντοκόρη του τρίτου ή η χήρα του τετάρτου.

λοιπόν, ξέρω τι με ξύπνησε και σηκώθηκα από τη διπλή κρεβάτα των γονέων -εκεί κοιμάμαι, όχι στο δικό μου το μικρό, τη μινιατούρα- ήταν ένα μήνυμα στο κινητό με εικόνα από μια αίτηση αγοράς, υπογεγραμμένη από τον κοντό οικονομικό διευθυντή.

πόσους καφέδες θα πιω και πόσα τσιγάρα θα κάνω μέχρι να βάλω το κλειδί στη μίζα;

hold me when I 'm gone

διπλός ελληνικός καφές

με λίγο γάλα

νερό

πολύ νερό, που δε κατουράω

γαμημένη κορτιζόνη,

λέμε τώρα...

θυμάμαι

που είχα διαβάσει στο κείμενο κάποιου

πως ήθελε πολύ να γράψει ενώ ήταν μεθυσμένος

θέλω να μεθύσω

όχι να είμαι νηφάλια

νηφάλια

τα τελευταία 27 χρόνια

ώριμη

πιο ώριμη απ' όσο θα έπρεπε

παιδί ποτέ

πάντα ενήλικας

από τότε που ξεκίνησε η ζωή

nobody 's home

no place to go

one more song

πότε θα περάσουν κι αυτές οι γαμημένες μέρες να πάω βόλτα στο ΑΙΓΑΙΟ;

λες να δω δελφίνι;

θα τρελαθώ από χαμόγελα αν αντικρύσω δελφίνι

μπορεί και να κλάψω

από πότε έχω να κλάψω;

θέλουν και τα γονίδια να πάω στο λουτράκι

δεύτερο σ/κ μαζί πάει πολύ

το χειρότερο είναι που μου το δήλωσαν σχεδόν απειλητικά

μπορεί απλά ενημερωτικά

αλλά και με μια δόση τελεσίδικης απόφασης

και μου τη δίνει

γιατί δε θέλω ΝΑ ΦΩΝΑΞΩ

θέλω να είμαι ήρεμη

ψύχραιμη

αλλά αυτό φοβάμαι πιο πολύ

φυσικά και δε θα τους κάνω το χατήρι

κι ο πατέρας θα απογοητευτεί

έτσι θα πιστέψει τουλάχιστον

αλλά δεν είμαι πια δώδεκα χρονώ...

μεγάλωσε η κόρη σου πατέρα από τότε που πέθανε και ξαναγεννήθηκε αλλά εσύ δε πήρες πρέφα τίποτα κι ας γινόντουσαν όλα κάτω από τη μύτη σου, ή απλά υποκρίθηκες πως δε κατάλαβες γιατί δε σε συνέφερε, θα σε έβγαλε από τη βολή σου, και απλά μου ξεστόμισες ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ.

συγχώρεση από εμένα

ΜΗ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ

ούτε ελαφρυντικά

να το πεις και στην άλλη δίπλα σου που μου το παίζει στοργική μητέρα

που

ξαφνικά

θυμήθηκε πως έχει κόρη και πρέπει να της φτιάχνει κοτσιδάκια και να τη ντύνει με χαρούμενα φουστανάκια

μα η κόρη είχε αποκτήσει αρχίδια από τα επτά

sorry, αλλά το χάσατε το παιχνίδι

πριν ακόμα σφυρίξει η λήξη

πονάει ο λαιμός μου

ΑΡΡΩΣΤΗΣΑ

κιθάρες παίζουν δυνατά κι εγώ χτυπώ ελαφρά το πόδι μου στο ξύλινο πάτωμα -τι χλιδή- και χαίρομαι με την ιδέα και μόνο πως νωρίς -με τη δροσούλα- θα μπω στη μαργαρίτα και θα βάλω δυνατά τη μουσική με τον πρίγκιπα στο στόμα να καπνίζω μαγκιόρικα και να πατάω το γκάζι, εκεί στο φανάρι να σηκώνω αφ' υψηλού το κεφάλι, και το φρύδι μαζί, να στραβώσω λίγο και το άνω χείλος - το κάνει κι ο τρίχρονος ανιψιός μου και όλοι αναρωτιούνται μήπως τον γέννησα εγώ και δε τους το είπα- και με τα καινούργια κλειδιά στη τσέπη να παρκάρω κάτω από τους ευκάλυπτους. ΄

- τί χρώμα είσαι σήμερα;

- λίγοτερο ροζ περισσότερο ξανθιά

τα λέω και κυριολοεκτώ, μα κανείς δε με παίρνει στα σοβαρά.

πιο εύκολο είναι να με πάρει κάποιος στα τέσσερα παρά να με πάρει στα σοβαρά.

she 's not there

έχω υποσχεθεί σ' έναν φίλο να διαβάσω το βιβλίο που μου πρότεινε, να του πω τη γνώμη μου, αλλά έχω κολλήσει στις 40 πρώτες σελίδες, για δες που με δυσκολεύει ο wilson, ή μήπως δε μου αρέσει και δε λέω να το παραδεχτώ; όταν φτάσω τουλάχιστον στη 200 σελίδα θα μπορώ να πω με σιγουριά.

do it again

τι άχρηστη μέρα και η σημερινή

σπαρίλα

σου έχω πει πως ο αγαπημένος μου ήχος είναι όταν ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΩΝ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ, μου θυμίζει ζωή!

Σε προειδοποίησα από τον τίτλο για το με τι θα είχες να κάνεις.

Την επόμενη φορά που θα διαβάσεις μια άγνωστή σου λέξη, να ανοίξεις το λεξικό πριν συνεχίσεις παρακάτω, να καταλάβεις την ερμηνεία της, και αν αντέχεις φτάσε μέχρι εδώ.

Σε ξεγέλεσα απόψε;

κάτσε ν' ανάψω τσιγάρο, να ρουφήξω μια τζούρα

πριν λίγες μέρες, σε συζήτηση σοβαρή, μέρα μεσημέρι, χωρίς αλκοόλ,

μου ανέφεραν τη ψυχανάληση από ειδικό

και γελάσαμε ομαδικά, γιατί ξέραμε και οι τρεις πως "καλοί" του είδους της ψυχανάλυσης στην ελλάδα πρέπει να μετρούνται στα δάχτυλα της μιας παλάμης, και κάθε session θα σου κοστίζει ένα μηνιάτικο, άκου ρε, ένα μηνιάτικο για μια συνεδρία 45 λεπτών κι εγώ με το μικρό μου μυαλό αναρωτήθηκα μήπως είναι καλύτερα να πιάσω έναν άγνωστό μου να τον κεράσω έναν καφέ -και δυο άμα λάχει- και να του τα ξεστομίσω όλα, πιο φθηνά θα μου έρθει, και πιο πολύ θα με καταλάβει αυτός, αλλά φοβάμαι πως θα τον πάρουν τα δάκρυα, και δε μπορώ να ζωγραφίζω ανθρώπους που κλαίνε, μετά θυμήθηκα πως δε συμπαθώ και πολύ τους ψυχαναλυτές, ούτε τους ψυχολόγους λες και μπορούν να μπουν στο μυαλό μου, ή να καταλάβουν αυτά που έχω βιώσει, ή πως θα με βοηθήσουν να καταλάβω τον εαυτό μου, και το τι έφταιξε και είμαι αυτή που είμαι, ή ότι θα με κάνουν να νιώσω καλύτερα, πως θα με ελαφρύνουν, ή θα γίνω πιο συγκροτημένη, ή θα καταλάβω καλύτερα τον εαυτό μου, ή κι εγώ δε ξέρω τι... η πλάκα είναι πως όταν μου μιλάνε έτσι οι άλλοι σκεφτόμενοι όπως εγώ τους προτείνω ή και παροτρύνω να δοκιμάσουν την ψυχανάλυση με κάποιον ειδήμονα... τι γελοία λέξη η ψυχανάλυση... εξομολόγηση είναι ρε πούστη μου, γιατί κανείς δε μπορεί να σου αναλύσει τη μαλακισμένη τη ψυχή σου, ok, τη δική μου μαλακισμένη ψυχή. Μπορεί απλά να κάνω λάθος. Αλλά δεν έχει και πολύ σημασία.

πότε δοκίμασες τελευταία φορά να μουτζώσεις κάποιον;

ακόμη και τον ίδιο σου τον εαυτό;

έχεις νιώσει τι εκτόνωση που έχει να μουτζώνει;

αυτή η κίνηση με ορμή

ανοίγοντας τη παλάμη

σε διάταση τα δάχτυλα

απίστευτη εκτόνωση

λες και ένα "Να ρε!"

και ξεδίνεις απίστευτα!

stretching δαχτύλων και παλάμης,

εξάσκηση άκρας χείρας

Δοκίμασέ το.

με ρούφηξε Η ΝΥΧΤΑ

με οδήγησε σε λόγια

που δεν ήξερα πριν

ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ

λίγη ώρα αυτοσυμμαζέματος

αληθινά δικό μου

δεν είναι τίποτα

αλλά

όλα

ΑΚΟΥΣ;

όλα δικά μου είναι

θυμήσου

τη δική σου ζωή

μη τη δώσεις κοψοχρονιά

"δεν είναι εύκολες οι θύρες, όταν η χρεία τες κουρταλεί"

κουρσευτής της ζωής

κι αν γίνεις

κάνε καλή συμφωνία

σε δικές σου

ΘΑΛΑΣΣΕΣ

να ταξιδεύεις

με ή χωρίς πανιά

το πολύ-πολύ ν' αλλάξεις καράβι

μη χολένεσαι

ΨΥΧΗ ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙΣ

ΨΥΧΗ

Ψ

Υ

Χ

Η

παράσιτο μη γίνεις

με αστεία να γελάς

σαρκαστικά να κοιτάς τον θάνατο

αλλά

ΨΥΧΗ ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙΣ...

Ακούς ρε;

Πάω τώρα, πάω να κάνω ισορροπία πάνω στις γραμμές και να συναντήσω το τραίνο

Έχω κάτι χάρτινα κουτιά γεμμάτα με βότσαλα κι άμμο και μυρίζουν θάλασσα, αρμύρα και λίγο από παιδικά χρόνια, έχω κι άλλα χάρτινα κουτιά με γράμματα που έλαβα παλιά, τότε που ακόμα γράφαμε και δε χρησιμοποιούσαμε το icq, ή το msn messanger, και ήταν ωραία να βλέπεις τον γραφικό χαρακτήρα του άλλου, το μελάνι να απλώνεται άτσαλα πάνω στο χαρτί -χμ, μεγάλωσες έγινες τρανός και γνωστός και τώρα με τη πένα mont blanc υπογράφεις μόνο συμβόλαια με μεγάλα ποσά-

Ρε συ θ' αντέξω σήμερα στη δουλειά μέχρι το απόγευμα;

Να θυμηθώ να θυμήσω στον Λ. να μου φέρει το κράνος για τη μηχανή. Σήμερα, ακουγόταν πιο σκατά από χθες. Αύριο που είναι Παρασκευή θα ακούγεται ακόμη περισσότερο σκατά, αλλά από τα σκατά πρέπει να μάθεις να βγαίνεις μόνος σου, γιατί έξω από τα σκατά πολλές κουράδες κάνεις -μέχρι να πέσεις μέσα σε αυτές και να γίνεις κι εσύ σκατά.

Ταξιδεύεις με ενοχές

σημαίνει

πως δε θα καταλάβεις ποτέ

το τραγούδι της θάλασσας

και θα φοβάσαι τις παλιές αμαρτίες που κουβαλάς,

λες κι εγώ δε κουβαλάω τις δικές μου,

απλά κάποιοι το παραδέχονται, κάποιοι άλλοι όχι

ΟΧΙ

όλα έχουν αλλάξει, κι όλα ίδια παραμένουν

κατάλαβες γιατί σου φώναζα να μαζέψεις εμπειρίες;

για να καταλάβεις το μέσα σου

να μαζέψεις και να συγκρίνεις

το δικό σου καράβι

-μα τι κουβαλάς μέσα σ' αυτό-

με τ' άλλα στο λιμάνι

πόσες θάλασσες

ΤΑΞΙΔΕΨΕΣ;

αστέρια μέτρησες;

είναι βραδιές που νομίζω πως όλα αυτά τ' αστέρια θα πέσουν πάνω στη κεφάλα μου και θα κάνω ένα καρούμπαλο, να τόσο μεγάλο!

κοντεύει πρωί

θα βγω στο μπαλκόνι

να τα θυμάσαι αυτά που σου έγραψα απόψε.

όχι πως πιστεύω ότι θα τα ξεχάσεις,

απλά έτσι το είπα

Α! Και που 'σαι;

Το νου σου!

Το νου σου!

Αντιγραφή είναι αυτό.

Όχι απαραίτητα λογοκλοπή.

Αλλά ξέρεις τώρα εσύ, μη κάθομαι να σου εξηγώ.

Αχ, που να ΄ξερες τα άλλα...


12 comments:

ΠΡΕΖΑ TV said...

Υπεροχο.
Μου αρεσουν τα κειμενα σου γιατι εχουν κατι το ξεχωριστο.
Να 'σαι καλα και να συνεχιζεις να μας ταξιδευεις με τις λεξεις.

Attalanti said...

Καλημέρα!

"ΤΑΞΙΔΕΨΕΣ;

αστέρια μέτρησες;"

Απλά εκπληκτικό κείμενο. Δεν γράφεις κανένα βιβλίο, να ταξιδεύεις πιο εύκολα; Πάω να το ξαναδιαβάσω... Λιγότερο ροζ, περισσότερο ξανθιά!

Little_Pat said...

*πρεζα tv,
σ' ευχαριστώ. Να είμαστε καλά και να ταξιδεύουμε...

*atti,
τα βιβλία θα τ' αφήσω να τα γράψουν αυτοί που έχουν πραγματικά ταλέντο. Σ' ευχαριστώ. Α! Το ροζ εως ελαφρώς καρπουζί προέκυψε από το Λουτράκι :))

Φιλούρες

me said...

'γυμνή θ' ανοίξω τη πόρτα και θα μπω στο άσπρο μπάνιο με το μισάνοιχτο παράθυρο να βρω το τζιτζίκι στο περβάζι να με κοιτάζει ακίνητο να του χαμογελάσω και να του πω καλημέρα;'

Να του πεις καλημέρα...

me said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Little_Pat said...

*prosperoishere,
welcome aboard! Του είπα καλημέρα :) Βέβαια, είχε μεταφερθεί δίπλα από τη σαπουνοθήκη. Τα τζιτζίκια έρχονται όλο και πιο κοντά μου :)

sorry_girl said...

"Θέλω να πέσω μέσα σε χάχανα και γέλια να πνιγώ"!
Κορίτσι δε θα αναλωθώ στο να σου πω πόσο μου άρεσε αυτό που διάβασα.
Θα τα πούμε.

jojo said...

με ρούφηξαν τα λόγια σου
και πήρα την κατηφόρα...

διάβασα 2 και 3 φορές κάποια σημεία,
σαν να ταλεγα εγώ...

κουρσευτής της ζωής
κι αν γίνεις
κάνε καλή συμφωνία
σε δικές σου
ΘΑΛΑΣΣΕΣ
να ταξιδεύεις
με ή χωρίς πανιά
το πολύ-πολύ ν' αλλάξεις καράβι
μη χολένεσαι
ΨΥΧΗ ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙΣ


θαθελα να ταχα πει εγώ...

Little_Pat said...

*sorry_girl,
θα τα πούμε εμείς, θα τα πούμε :)

*magenaa,
χαίρε και σε σένα!
Χείμμαρος που δεν αφήνει τίποτα, και που κάποτε ξηρένεται -ειδικά το καλοκαίρι.

*jojo,
welcome aboard!
Κι εγώ, αρκετές φορές διαβάζω κουβέντες που ήθελα να ξεστομίσω, ή ήταν σα να τις έλεγα εγώ... Σε κάνει να νιώθεις περίεργα, έτσι δεν είναι;...

Anonymous said...

"Τη δική σου ζωή μη την δώσεις κοψοχρονιά"...
That's the moto, my dear ;)
sirA

Little_Pat said...

Yes, indeed sirA ;)

Anonymous said...

What a great site » »