Πάει ένας μήνας και πολύ από τη τελευταία φορά, που ανέβασα ποστ. Στο διάστημα αυτό, έγραψα πολλά, με οργή και συναισθήματα, φωνές και θυμό, όμως κανένα από αυτά δε θα βγουν εδώ. Φαίνεται πως η μοίρα τους είναι να παραμείνουν στον φάκελο "του περίμενε". Εγώ, μάλλον, ανήκω στην ομάδα εκείνη των ατόμων, που μένουν στις σκιές. Κάποιοι, κάποια στιγμή ισχυρίστηκαν κάτι άλλο, κάτι που είχε να κάνει με δειλία, διπροσωπία, και χλιδαμπουρίαση, επανάσταση του κώλου και της σιγουριάς. Θα μου πεις, στ' αρχίδια μου. Ναι, φυσικά, στ' αρχίδια μου. Και στις σκιές μου, και στα σύννεφα τα μολυβένια μου, και τους αέρηδες να σφυρίζουν μπαίνοντας από το παράθυρο στο δωμάτιο του executive ξενοδοχείου, που χρεώνουν 530 ευρα το βράδυ, με τα αφρόλουτρα, τα σαπούνια και τα body lotion Hermes, κι εγώ μπροστά στο strictly business λαπτόπι. Καταλαβαίνεις την ειρωνία μου, φίλε, έτσι δεν είναι; Ας έρθει να μου πει ό,τι θέλει και όποιος θέλει, από αυτόν που χολένει, εως εκείνον που θέλει να του δώσω τη ψήφο μου, και τον άλλο τον παπάρα, στη δημόσια υπηρεσία, που πληρώνω, κι εγώ δε πληρώνομαι ούτε για τις υπερωρίες μου, ούτε για τα Σ/Κ για τη δουλειά, και δίνω και προκαταβολή 2-3 χιλιάρικα για το επόμενο οικονομικό έτος στο εκκαθαραριστικό, για να πάρουν οι πυροπαθείς μόνο τα 3 (του καραμπελλα).
Άκου να δεις. Δεν είναι θέμα τύχης. Είναι θέμα ατυχίας και ζορίσματος. Κι αν απλά έχεις στόχο και όνειρο να αποκτήσεις ένα μερσεντικό πριν τα σαράντα σου, απλά πάρε τ' αρχίδια μου. Και το μερσεντικό μαζί. Αλλα πριν, έλα μια βόλτα ν' ακούσεις, να μυρίσεις, να δεις. Πάρ πραγματική χαρά, αληθινή, και μετά, χάρισμά σου όλα... όλα...
Τώρα, σάλτα και γαμήσου.
Άσε με, λίγο να χαϊδέψω τους ευκάλυπτους που κρυβόμουν παιδί
Εκεί, που χτύπαγα και έτρεχε αίμα το γόνατο
Με την αλμύρα από τα δάκρυα να φτάνει στο στόμα και να μη ακούγεται λυγμός
Μα μόνο δυο μάτια μεγάλα αμυγδαλωτά να καρφώνονται στη θάλασσα
Άφησε τις θύμησες, να κάνουν παιχνίδια -για μια ακόμη φορά.
Και, όταν βρέχει, βάλ' το να τ' ακους.
Τώρα, σάλτα και γαμήσου, executive member της μαλακίας που έφτιαξες με ψέμμα, κι άσε εμένα να μαζεύω εμπειρίες για τη κωλότσεπή μου. Όλα είναι δρόμος, σωστά;
11 comments:
Μπορεί να κράτησες πολλα για τον εαυτό σου, αλλά και πάλι μέσα από αυτο που ανέβασες καταλαβαίνω πολλά. Και λίγα λες, μακάρι να τα ανέβαζες όλα...
Κορίτσι μου για την κονόμα δεν πληρώνεις μόνο εφορία ...
Xblog
*lifewispers,
Όλα ούτε τα λέμε, ούτε τα δείχνουμε, ούτε τα "ανεβάζουμε". Υποθέτω, αυτό ισχ;yει και για σένα... εκείνη την ώρα, έγραψα αυτά που θα έβγαιναν από το στόμα μου, αν μίλαγα σε κάποιον.
*xblog,
για την κονόμα το τίμημα είναι πολύ μεγαλύτερο από την εφορία...
άντε, καλή μας εβδομάδα, από το μεγάλο χωριό πλέον (επέστρεψα στη βάση).
Σωστάααα, σωστάαα
και ο κερδισμένος αυτός που χαμογελάει μπροστά στην καρμανιόλα
Σήμερα σου μιλάω με δανεικά στιχάκια του μπαρμπα- Γιάννη, μα θαρρώ πως ξές γιατί.
Σε φιλώ και κάνω δεύτερη στα χορωδιακά του "Σάλτα και γαμήσου"
όλα είναι δρόμος. Για να προχωράμε μπροστά και με γκάζια...
Μόνο σωστα;
Και γαμώ τα κείμενα. Από αυτά που τα λένε όλα μα όλα, ακριβώς όπως είναι.
Tράβα χάιδεψε τους ευκάλυπτους και μη σε νοιάζει τπτ όσο αυτοί μυρίζουν.
Τα σέβη μου.
Πατάκι,
όσο μεγαλώνουμε συνειδητοποιούμε και βιώνουμε το πόσο στενεύουν τα περιθώρια της αυθεντικότητάς μας. Γιαπίζουμε, γινόμαστε γρανάζια, οξειδώνονται και οι πανωπλίες μας -όπως έλεγες κάποτε, θυμάσαι; Μια χαρά τα καταφέρνεις, κι ας λένε ό,τι θέλουν οι άλλοι. Μη χαλιέσαι με τη πάρτη σου, αυτό έχει σημασία. Εκεί είναι το παιχνίδι. Το Λουτράκι είναι πανέμορφο αυτή την εποχή. Κρίμα που δε σε είδα.
...όλα είναι δρόμος, μαζί σου!
sirA
*purple clementine,
τα στιχάκια του μπαρμπα-Γιάννη είναι πάντα καλοδεχούμενα ;)
*Σπύρε,
με πολλά γκάζια. Είναι και Σεπτέμβρης, καταλαβαίνεις. Σ'ευχαριστώ :)
*χνούδι,
ανταποδίδω. Καλό φθινόπωρο και καλές μουσικές.
*sirA,
θυμάμαι. Θυμάμαι μπόλικα, εκεί είναι το θέμα. Και διαβάζω αρκετά, επίσης. Κατά τ' άλλα, το μαύρο πρόβατο που είναι πιο ανεκτικό και συγκριτημένο από τα υπόλοιπα... άσπρα.
Το Λουτράκι πάντα είναι όμορφο. Θέλω να γράψω χιλιόμετρα, οπότε περίμενε το ΣΚ μη και σκάσω μούρη. Με την στολή αγγαρείας, όμως, ξες, τζην, μπλουζάκι ξεθώρα, και στο σάκο τα καλά ρούχα για τη δουλειά. Χιχι. Κράτα θέση στη βεράντα με "τα περίεργα" :)))
ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΙΣ...λίγα ψιλά για το βαρκάρη!...FΧΕΣ
*don psycote,
κάτι θα έχω μαζέψει για εκείνη την ώρα :pppp
welcome aboard!
ναι!
Post a Comment