2.9.09

Τελευταία Κυριακή

Έριξε αλάτι χοντρό, με έναν τρόπο δικό του, και οι σαρδέλες χόρεψαν χαρούμενα επάνω στη σχάρα, έστω κι αν σε λίγο θα ψηνόντουσαν.
Έριξε λαδάκι με μουστάρδα και μέλι, με έναν δικό του τρόπο, και τα ψητά λαχανικά πήραν χρώμα και μια γεύση που σε πότιζε ηδονή, έστω κι αν είχαν παραψηθεί τόση ώρα πάνω στη σχάρα.
Έριξε, έκοψε, γέμισε, χαμογέλασε, με τον δικό του μοναδικό τρόπο, και οι ώρες πέρασαν με ποτήρια και μπουκαλάκια τσίπουρου να αλλάζουν σειρά στον χορό, τα στριφτά να σιγοκαίνε ανάμεσα στα δάχτυλα, οι κουβέντες σα το καγκουρό να πηδούν από το ένα θέμα στο άλλο, να είναι όλα εκεί και όλα μακρυά, πάλι ταξίδια από το μυαλό, και μέσα σου, δίπλα από τα χαμόγελα, να ξέρεις πως υπάρχει η ημερομηνία λήξης, όπως πάντα, για όλα, ακόμη και για εμάς.
Και τώρα δρόσισε.

8 comments:

the un. suspect said...

Οι σαρδέλες ήξεραν ότι η ημερομηνία λήξης τους έφτασε αλλά δεν φάνηκε να πτοούνται. Εμείς γιατί να το κάνουμε θέμα (πόσο μάλλον όταν δεν έχουμε σχετικές ενδείξεις)?

'life is too fuckin' short, enjoy while it lasts!'

Xblog said...

Πάντα έχει το κάτι της η σαρδέλα ...

xblog

Γιαννατσή 45άρι να δοκιμάσεις - το παίρνεις από το Λεσβος Shop δίπλα από το σταθμό στο Μοναστηράκι ...

Little_Pat said...

*ασυνήθη ύποπτε,...
cause life IS too fucking short και συνήθως το ξεχνάμε. Ε και δε χρειαζόμαστε τις σχετικές κωλοενδείξεις.
;-)

*xblog,
αχμ... με βάζεις σε πειρασμούς τώρα!

Anonymous said...

Κάθε καλοκαίρι φεύγει για να ξαναέρθει,εύχομαι να περάσες καλά με το δικό σου μοναδικό τρόπο αυτό που πέρασε!
Καλό βράδυ.

Little_Pat said...

Nemo,
Με πολλά χιλιόμετρα και βράδια που δε τελείωναν γρήγορα.
Να υποθέσω πως κάτεβηκες στη Νικαρία τελικά;

Καλημέρα!

Aurangel said...

Όμορφο ιστολόγιο.
Την καλημέρα μου

sorry_girl said...

Α ρε κορίτσι αυτές οι διαθλάσεις του φωτός στα μπουκαλάκια είναι που φτιάχνουν τις ιστορίες..

Ελπίζω να είσαι καλά.

Φιλώ σε.

ηω-λιθικός said...

...