18.6.06

Να βρεις το μέγεθος του μυαλού σου

Θα περάσουν τα χρόνια και στα ίδια ερωτήματα όλο θα τριγυρίζεις.
Θα αναρωτιέσαι συνέχεια τι έφταιξε, τι πήγε στραβά, τι θα άλλαζε αν είχες επιλέξει κάτι άλλο.
Δε μπορείς να πεις στον κόσμο τι έχεις ζήσει. Κάποιοι θα φοβηθούν, άλλοι θα σε ζηλέψουν, και μερικοί θα σε μισήσουν ή θα πιστέψουν πως όλα είναι ψέμματα, δημιουργήματα της φαντασίας σου. Κι αυτό σε κουράζει. Πιθανότατα, να σ' ενοχλεί και να σου δημιουργεί μια θλίψη.
Δε μπορείς να μιλήσεις για το τότε. Δύσκολα εκφράζεται με λόγια ο νους ενός παιδιού. Ούτε μπορείς να εξηγήσεις το πως και το γιατί. Οι φόβοι άλλωστε κρύβουν ευχές, και οι άνθρωποι θα τρομάξουν όταν το μάθουν. Άσε που άρχισες συνειδητά να εντάσσεσαι στην ομάδα των υπερφίαλων εγωϊστών. Όχι ακριβώς σαν γνήσιος επαγγελματίας, μάλλον περισσότερο σαν έναν πιστό που προσπαθεί να προφυλάξει το μέσα του.
Και το μυαλό σου; Α, το μυαλό σου... Τόλμησε και σου είπε εκείνος πως θέλει να μπει στο μυαλό σου κι εσύ γέλασες δυνατά, αψηφώντας τη γύμνια σου μπροστά του, αλλά γέλασες και τον χλεύασες. Και τότε στράβωσες το στόμα σου, σα να έπαθες εγκαφαλικό, μετά σήκωσες το αριστερό σου φρύδι και σκύλιασες.
Γιατί αν δε βρει ένας άνθρωπος από μόνος του το μέγεθος του μυαλού του, είναι αδύνατο να αφήσει κάποιον άλλο να μπει στο μυαλό του. Σου το λέω να το ξέρεις. Όλοι θα φοβηθούν. Μα πιο πολύ εσύ...
Σου άρεσαν οι γρίφοι από παιδί.
Επειδή η απάντηση στο δικό σου είναι γεννημένη στο σκοτάδι.
Δεν ήταν πάντα έτσι.
Στην αρχή είχες ακόμα απορίες.
Στην αρχή... υπήρχε ακόμα το μυστήριό σου.
Τώρα;
Χμ, ποιος νοιάζεται για το τώρα. Έδειξες πως είσαι άτομο δυνατό και τα βγάζει πέρα μόνο του. Σκληρόπετσο, σκληρό καρύδι, που πληρώνει το τίμημα.
Θυμάσαι εκείνη την ευχή και κατάρα, που σου έδωσες όταν ήσουν παιδί;
Είδες; Το έζησες και κατάλαβες τι σχέση έχουν οι φόβοι και οι ευχές.
Όπως κι εκείνη, πριν χρόνια, ένα Φθινόπωρο που κατέβαινες τον δρόμο στη Κηφισιά, για να φθάσεις στον σταθμό του ΗΣΑΠ, με το κεφάλι σκυφτό, μετρώντας τα πλατανόφυλλα στη γη, και από μέσα σου να εύχεσαι να σταματήσεις να σκέφτεσαι.
Θέλεις να σου πω και για τις άλλες ευχές; Ή προτιμάς να μιλήσουμε για τους φόβους σου; Ναι, είναι το ίδιο. Αλλά άντεξες. Αφού πέρασες στην αντίπερα όχθη και ξανάρθες. Αντέχεις. Γιατί αυτό έχεις μάθει στους άλλους να περιμένουν από εσένα. Στο τέλος θα σου γίνει απλά συνήθεια να αντέχεις. Κρίμα. Νόμιζα πως μπορούσες να ξεχωρίσεις κάποια πράγματα, να τα ιεραρχίσεις. Ακόμη και τους φόβους σου. Όχι, όχι. Μη μου πεις το αντίθετο. Αφού ούτε κι εσύ δε το πιστεύεις.
Ξέρεις τι είσαι. Τι ήσουν τόσα χρόνια. Ένα φτερό στον άνεμο. Μη το αρνηθείς. Θυμήσου τα λόγια σου μ' εκείνη την άγνωστη πάνω στα βράχια, το ηλιοβασίλεμα του '02. Φτερό στον άνεμο. Γιατί ν' αλλάξεις τώρα;
Σου το ξαναλέω:
Να βρεις το μέγεθος του μυαλού σου.....

17 comments:

ηω-λιθικός said...

Το ότι πάντα είχα την αίσθηση ότι υπάρχει λόγος που σε επισκέπτομαι , επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά με αυτό το ποστ...
Να σε πάντα καλά ....

Little_Pat said...

Να 'μαστε πάντα καλά, ηωλιθικέ. Αφού τα καταφέραμε μέχρι εδώ...

Σ' ευχαριστώ. Δε χρειάζεται να πω άλλα, αφού ξέρεις... ΄

ΥΓ: Περιμένω να διαβάσω καινούργιο σου post!

ηω-λιθικός said...

ναι ξέρω ....
πότε θα διαβάσεις καινούργιο πόστ δεν ξέρω ....

Little_Pat said...

όταν θα ανεβάσεις ένα! χεχε
κάποια στιγμή
άλλωστε, αυτά δεν έχουν ανταπόκριση με τα οργανωγράμματά μας, σωστά;

ηω-λιθικός said...

ναι για εμάς δεν έχουν ανταπόκριση ...ευτυχώς ...

Rodia said...

Γεια σου Πατάκι!:-)
Μεγάλο ζήτημα βάζεις, ανέβηκε κι η θερμοκρασία και τι να σχολιάσω...

Μόνο για το φτερό στον άνεμο, θα πω ότι είναι ξεκούραστη κατάσταση!

Anonymous said...

...an esy eisai ftero ston anemo, emeis ti eimaste re Pat?
Gia mena, exeis kakomathei polu kosmo. Alla mh se noizei... Meine auth pou eisai, opws eisai. De xreiazetai na kseroun oloi ti kriveis mesa sou.

Oso gia tous fovous kai tis euxes, ti na pw? Tha mas proetrina na akolouthisoume ena araviko rhto: "prin ksestomiseis kati, pes to prwta apo mesa sou 7 fores". Mporei etsi na mh ksestomizoume euxes pou ginontai katares.

An kai kapoioi antrwpoi, les kai to xei h moira tous vre paidi mou, travane ta zoria monoi tous, kai antexoun, kai vgainoun pio dynatoi. Ti na pw? Ta kataferes mexri edw, twra tha koloseis re mikro?

sirA

Little_Pat said...

*ευτυχώς, ηωλιθικέ

*Μαλίνα μου, γεια σου κι εσένα! Η κατάσταση "φτερό στον άνεμο" είναι ξεκούραστη, αλλά όταν φτάνους οι στιγμές που κάνεις λίγο στην άκρη και τα λες με τον εαυτό σου δεν είναι ούτε ξεκούραστη, ούτε ευχάριστη... Σε φιλώ!

*sirA, αν και σοφό το αραβικό ρητό, νομίζω πως μ' αυτό θα χάναμε τον αυθορμητισμό μας, αφού θα τα περνάγαμε όλα από φιλτράρισμα. Εντάξει, με κάποιο μέτρο θα βόλευε το θέμα με τις ευχές & τις κατάρες, αλλά σα γενικότητα την απορρίπτω αυτή την ιδέα. Βρες μου άλλο ρητό!

Anonymous said...

Να βρεις το μέγεθος του μυαλού σου, πριν το βρουν οι άλλοι. Ρε συ Πατ, πόσα σκατά πρέπει να φάμε ακόμα και να συνεχίζουμε να λέμε "ό,τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό";;;;;
Φιλιά πολλλλλλλλαααααααααααααα
Μαρίτα

Anonymous said...

"stou koufou th porta, oso theleis vronta!"
Me auto sigoura de tha xanoume ton authormitismo mas!
Asteieuomai. Exeis dikio pantws sxetika me ton authormitismo, 'h telos pantwn, me auth th prospatheia na mhn hmaste apla ethimotypikoi, alla perissotero gnhsioi se auta pou leme (kai stoxos mas einai na eimaste gnhsioi kai se o,ti kanoume). Synepws, tha prepei na loustoume to oti prokupsei. Koinos, "opws strwseis tha koimitheis".
Ante geia!

sirA

Xνούδι said...

Δεν ξέρω αν εσύ έχεις βρει, το μέγεθος του μυαλού σου, εγώ πάντως χαίρομαι ιδιαίτερα, γιατί νομίζω ότι το βλέπω, διαβάζοντάς σε.

:)

όμορφο

Little_Pat said...

*Μαρίτα, έχουμε δρόμο μπροστά μας, αλλά μη μασάς. Μπορεί να καταφέρουμε να φάμε και λίγη αμβροσία ρε συ... :)
Φιλια πολλά και σε σένα

*sirA, άμα βροντάς στη πόρτα του κουφού ξέρεις πολύ καλά πως θα κοιμηθείς όπως έχεις στρώσει :pppp
Το να είσαι γνήσιος, να είσαι εσύ είναι ένα στοίχημα με τον εαυτό σου. Στις μέρες μας, συνήθως, τίνουμε στο να το χάνουμε. Αλλά είναι στιγμές, που το δερδίσουμε με το παραπάνω. Όταν ξυπνάς το πρωί και λες πως θα είσαι "γνήσιος", μέσα σου φοβάσαι πως μέχρι το βράδυ που θα πέσεις για ύπνο, θα έχεις μετατραπεί σε κάλπικος. Τουλάχιστον, αξίζει να προσπαθούμε. Σωστά;

*Χνούδι.... γλυκό και τρυφερό... Σ' ευχαριστώ...

Giramondo said...

Δεν μου λες Little_Pat...δεν φτάνει που προσπαθώ να καταλάβω χίλια πράγαματα κάθε μέρα...πρέπει να βρω και το μέγεθος του μυαλού μου;;; Άσε που είναι ένα χάος το ρημάδι...και θα χαθώ αν μου έρθει η ιδέα να το μετρήσω!!
Ευχές δεν κάνω πια...κουράστηκα!!!Ότι είναι να έρθει...ας έρθει...αντέχω.

Ααααχχχχ ξέσπασα! :)

Φοβέρο κείμενο Little_Pat!!!!!!

φιλιά

Υ.Γ.: Το Little_Pat...βγαίνει απο την Κάντυ-Κάντυ...ή άσχετο;;;

Little_Pat said...

*Giramondo, σ' ευχαριστώ.

Αλήθεια, σου πέρασε η ιδέα πως ίσως όλα αυτά τα χίλια πράγματα που προσπαθείς να καταλαβείς κάθε μέρα μπορεί να αποτελούν το μέγεθος του μυαλού σου....; Φυσικά, δε ξέρω σε ποια χίλια πράγματα αναφέρεσαι, οπότε γράφω το παραπάνω με κάθε επιφύλαξη. Αν και κάτι μου λέει πως δεν έπεσα και πολύ έξω.

Καλά έκανες και ξέσπασες! Το χρειαζόμαστε κι αυτό. Για το μέγεθος του μυαλού μας; Χμ, μπορεί!

φιλιά και σε σένα

ΥΓ: Το Little_Pat όχι δεν έχει καμία σχέση με τη κάντυ-κάντυ (άσε που δε τη συμπαθούσα κιόλας). Είναι από το μικρή Πατ, ή το Πατάκι όπως με φωνάζουν οι φίλοι, το οποίο βγαίνει από το Πατρίτσια.

Giramondo said...

Βρε καλή μου...τι φίλοι είναι αυτοί που σε έκαναν...πατάκι!!!Τουλάχιστον έχουν καθαρά παπούτσια;;; :P
φιλιά

Little_Pat said...

χαχαχα
Δε λες πάλι καλά, Giramondo, που δε με έβγαλαν... πατατάκι!!!

sorry_girl said...

Είδα πρόσφατα την "αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού".Εφιαλτικό..