15.5.06

A.

Ζωηρή μελαγχολία στα σύννεφα σήμερα. Λες να βρέξει; Αν το ήξερα χθες θα καθόμουν όλη μέρα στον ήλιο μαζί παρέα μαζί σου.
Κοιτάζω μέσα από το μικρό κενό του παράθυρου και βλέπω ένα χρώμα άρρωστο σαν αυτό το "τέτοιο" που τρώει το μέσα σου τόσα χρόνια. Θα μπορέσεις να του κρυφτείς καμιά μέρα και να γλιτώσεις από δαύτο, ή μια ζωή θα τη περάσετε μαζί; Ρε γαμώ το, κουράστηκα να σε βλέπω έτσι! Έλα να βγούμε λίγο έξω, να περπατήσεις, να δεις χρώματα. Πόσο ακόμα νομίζεις πως θα έχεις εύκαιρη αυτή την επιλογή...;

6 comments:

Anonymous said...

Den exoume polles eukairies, fainetai. Kai autes tis liges tis klotsame sunithos. Elpizw esy ohi.
Kalispera.
sirA.

Little_Pat said...

sirA,
τιμή μας η παρουσία σας από εδώ. Τελικά, ενέδωσες ε; lol

Έχω κλοτσήσει ευκαιρίες. Κάποτε, παραλίγο να κλοτσήτσω και τη ζωή. Αλλά είμαι ακόμα εδώ, κι αυτό το καλοκαίρι!

ηω-λιθικός said...

Xαίρομαι που είσαι εδώ,που είμαστε εδώ .... και τα λέμε ...

Little_Pat said...

Κι εγώ χαίρομαι, iolithike.
Χαίρομαι για τις αποφάσεις μου, και που δε τις έχω μετανιώσει... όπως και για ό,τι συνέβει και δεν ήταν στο χέρι μου να το αλλάξω. :)

Anonymous said...

kati paixtike edw pera, kati me to gamw internet... de ta mporw pia auta ta paliomhxanhmata.

Enedosa mexri aidias, pou les mikri mou pat.
Kati mou leei pws auto to kalokairi tha eimaste oloi edw.

Kai pistepse to, oloi exoume klotsisei eukairies ki eukairies. Akou ki eme, th palioseira!

sirA

Little_Pat said...

Παλιοσειρά sirA, κλοστάμε και ανθρώπους, άμα λάχει. Τον ίδιο μας τον εαυτό, ενίοτε :)