Επειδή δε τρέμουν τα χέρια μου, ούτε χτυπάει το ξυπνητήρι.
Επειδή σαρκάζομαι τη μοναξιά και τις πτώσεις,
καθώς αντιμετωπίζω μόνη μου τον άλλο μου εαυτό,
χωρίς συμμάχους, χωρίς συμπολεμιστές
και ακούω περισσότερες μουσικές, πιο δυνατά, στο διαπασών, και ξυπνάω τους γείτονες και τη μιζέρια τους, και τα παράθυρα παραμένουν με κλειστά τα παραθυρόφυλα, οι σκιές παίζουν και με βλέπω σαν είδωλο στον απέναντι τοίχο, αυτόν που βλασφημώ μέσα στη κατήφεια μου φορόντας μαφόριο με χρώματα παράξενα και οι σκέψεις παίγνειο πονηρό με παγίδες, που οδηγούν σε άβυσσο.
Επειδή σαρκάζομαι τη μοναξιά και τις πτώσεις,
καθώς αντιμετωπίζω μόνη μου τον άλλο μου εαυτό,
χωρίς συμμάχους, χωρίς συμπολεμιστές
και ακούω περισσότερες μουσικές, πιο δυνατά, στο διαπασών, και ξυπνάω τους γείτονες και τη μιζέρια τους, και τα παράθυρα παραμένουν με κλειστά τα παραθυρόφυλα, οι σκιές παίζουν και με βλέπω σαν είδωλο στον απέναντι τοίχο, αυτόν που βλασφημώ μέσα στη κατήφεια μου φορόντας μαφόριο με χρώματα παράξενα και οι σκέψεις παίγνειο πονηρό με παγίδες, που οδηγούν σε άβυσσο.
Που να τη βρω την ανάγκη για την καθημερινότητα;
Υστεριόγραφο: Κάποιες σκέψεις επαναλαμβάνονται, καμιά φορά και εξαιτίας ενός τραγουδιού...
17 comments:
Κάτι από χτες βράδυ ...
35. Ανελέητη θλίψη
τα τελευταία τσιγάρα είναι αποτσίγαρα
οι φραντζόλες φέτες και ψίχουλα,
και για να μην εκληφθεί αυτό
ως πίκρα και λύπη και ξινίλα
πνίξ΄τη στο κρασί.
είσαι κάτι παραπάνω από νεκρή:
είμαι το τασάκι για τις στάχτες σου,
είμαι η παλάμη που διώχνει την κάπνα σου.
το τρομερότερο πράγμα σχετικά με τη ζωή
είναι να ανακαλύπτεις ότι πήγε χαμένη.
Τσαρλς Μπουκόφσκι
HIT ESC TO QUIT !
Xblog
Να το ακούς αυτό το τραγούδι τότε! Το σφυρίζω κι εγώ από 'δώ κάτω... Τρια λα λα λα! Καλά Σαββατοκύριακα :)
Kαι τις Κυριακές διαβάζω οτιδήποτε και ο καφές κρυώνει πιο αργά.
Φιλώ σε!
Τόσο σωστό που με φοβίζει.
*xblog,
ωραία αναφορά του Μπουκόφσκι. Η θλίψη, νομίζω πια πως ανήκει σε αυτές τις λέξεις που έχουν τόση βαρύτητα, ώστε να δυσκολεύομαι πλέον να τις αναλύω με λόγια. Όσο περνάει ο καιρός σέβεσαι περισσότερο τις λέξεις... Ναι, είναι ανελέητη. Όπως και το μυαλό μας με εμάς.
*attalanti,
σ' ευχαριστώ! Είναι όμορφο να σιγοτραγουδάμε μαζί :)
Καλά μας Σαββατοκύριακα.
*sorry girl,
η ηδονή του πνεύματος...
φιλιά και σε σένα
*sigmataf,
απροκάλυπτα όλους μας...
"[...] εμπειρίες το λένε"
και τα Σαββατοκύριακά σου, εμπειρίες είναι. Δικές σου, όλο δικές σου, που σε μαθαίνεις, που μαζεύεις το μέγεθος του μυαλού σου, που είσαι εσύ, εσύ και ο εαυτός σου.
Χωρίς συμμάχους, χωρίς συμπολεμιστές...
Σε χαίρομαι, ρε μικρή.
Καλημέρα σου
sirA
ΥΓ: Μάζεψες φωτογραφίες ρε, ή τεμπελιάζεις ακόμη;
Τα σαββατοκύριακα είανι το ωραιότερο πράγμα του κόσμου. Τα Σαββατοκύριακα είναι οι μαναδικές δύο μέρες σηκώνεσαι νωρίς το πρωι (ή όχι τόσο νωρίς) χωρίς να παραπονιέσαι όμως. Τα Σαββατοκύριακα γι αυτό μας αρέσουν. Για τη μουσική, τον καφέ, το βιβλίο, τη βόλτα...
Ναι, sirA εμπειρίες το λένε :) Και αυτό προσπαθώ να κάνω, να μαζεύω το μέγεθος του μυαλού μου, αφού το βρω πρώτα. Σ' ευχαριστώ και... μερικές φορές, με χαίρομαι κι εγώ :)))) Φιλιά σου!
*lifewhispers,
welcome aboard.
Τα Σαββατοκύριακα, πολλές φορές, τα προτιμάμε επειδή λειτουργούν σαν άλλοθι στη ζωή μας. Όχι ό,τι καλύτερο, ε;
Όντως..Τα Σαββατοκύριακα άλλάζω τελείως..
Αυτή η καθημερινότητα δεν μου πάει καθόλου μα καθόλου..Κάθε Παρασκευή απόγευμα που τελειώνω τη δουλειά γίνεται και η μεταμόρφωση..!!!χχχ
Όταν τραβήξεις με δύναμη
εκείνη την κλωστή που πασπατεύεις,
θα ξηλωθεί ολόκληρη η μέρα
κι η ρουτίνα της.
Θ' ακούσεις τότε τις ανάσες μας
να γίνονται απ' την αρχή
ζωή κι ελπίδα.
Μονάχα μην αφήσεις την κλωστή,
όλα θα σου πετάξουν...
*just...living (just living???),
welcome aboard!
Νομίζω πως η μεταμόρφωση μας μπορεί να γίνει οποτεδήποτε. Εντάξει, τα Σαβαβτοκύριακα έχουν το κάτι παραπάνω τους. εγώ κάνω σα μικρό παιδί, όταν ξυπνάω το Σάββατο το πρωί και δε μου έχει προκύψει κανα συνέδριο ή κανα ταξίδι. Μόνο που δε χοροπηδάω πάνω στο κρεββάτι, σου λέω!
*Θοδωρή... πάλι με ταξίδεψες, πάλι χαμογέλασα με τους στίχους σου....
Όχι, δε θα την αφήσω τη κλωστή. Μου το έχω υποσχεθεί...
Φιλιά πολλά :)
Poso skoteina kai foteina mporei na einai ta savvatokuriaka mas?
filia re...
"αυτόν που βλασφημώ μέσα στη κατήφεια μου φορόντας μαφόριο με χρώματα παράξενα και οι σκέψεις παίγνειο πονηρό με παγίδες, που οδηγούν σε άβυσσο", θα μου πεις πως την έφτιαξες αυτή την εικόνα;
Όμορφο, πολύ όμορφο.
Δ.Μ.
Σαν μικρό παιδί..καλό αυτό..!!!
Μακάρι κάθε μέρα να είχα τη διάθεση της Παρασκευής..!!!Μα αυτή είναι και η ομορφιά της...
Πρίν ξεκινήσω να δουλεύω όλες οι μέρες ήταν ίδιες..ενώ τώρα πραγματικά καταλαβαίνω τη σημασία τιυ Σαβ/κου..!!!
Καλώς σας βρήκα!
χχχ
Nai einai h eukaria na ta poume me ton eauto mas, na ta valoume ola sto trapezi. Ekei eimaste monoi mas, o ka8enas monos tou mazi me ton eauto tou.
Mou arese etsi opws to e8eses : xwris summaxous, xwris sumpolemistes. Kai oi prohgoumenes anarthseis sou epishs.
Keep it that way Little_pat!
filika
sotiris markopoulakis
οι σκέψεις είναι στίχοι που γυρνάνε στο μυαλό μας...
*Αλέξη,
μπορεί να είναι πολύ σκοτεινά και πολύ φωτεινά. Όπως τα δικά μου... Με ρώτησες εχθές αν ονειρεύομαι τελευταία. Τα ξημερώματα που δε κοιμόμουν, σκέφτηκα αν αναφερόσουν μόνο στα όνειρα ή και στιους εφιάλτες........
*anonymous Δ.Μ.,
welcome aboard!
αν το ζήσεις, δε το φτιάχνεις, απλά το βιώνεις και το αισθάνεσαι και το βλέπεις.
Σ' ευχαριστώ.
*just living,
όταν ξεκινάς να εργάζεσαι εκτιμάς, επίσης, και τα σποραδικά ξενύχτια των καθημερινών ημερών :)
*sotiri markopoulaki,
welcome aboard! Σας ευχαριστώ για την ενθάρρυνση :) Ναι, να τα βάζουμε με τα μούτρα μας μπας και πάρουμε γραμμή του τί συμβαίνει.
*σπύρε σεραφείμ,
η ζωή μας τραγούδια πρόστυχα, γλυκόπικρα και κυνικά μέσα από στοίχους, σκέψεις που γυρνάνε στο μυαλό μας, γυρνάνε, γυρνάνε και μας ζαλίζουν....
Post a Comment