ΓΙΑ ΣΕΝΑ, ΠΡΙΝ ΜΕΡΕΣ

...Τα όνειρα ένα κοστούμι στο χώμα,
Απροστάτευτα με μια απόγνωση στο γέλιο.
Είναι δύσκολο ν' αντέξει κανείς τον εαυτό του.
Δεν είναι ότι φταίει το Αυτό.
Το κλικ διαβάζοντας στον Λόφο των Μουσών
Σε πόσα ακόμη πολλά μέρη θέλω να σε πάω και

να ανοίξεις τα χέρια σου,
Να 'ξερες μόνο!
Ο φάρος στην άκρη του κόσμου,
Τα νεφελώματα στον ουρανό του Ηραίον,
Η άκρη του πουθενά, η λήθη
κάτω από τη γέφυρα της Χαλκίδας.
Να βρεις το μέγεθος του μυαλού σου. Ταξί, σταμάτα!
"Μάνα, θα πάω στα καράβια".
Περνώντας μέσα από τους καπνούς του τσιγάρου μου στο Κόκκινο, θυμάσαι;
Τραγούδα αυτό που είσαι εσύ...