Τα όνειρα της Κυριακής κοστίζουν ακριβά... Μπαμπά!

"...γιατί δεν ξέρουν ότι φυλάς τα λατρεμένα... σε μηδέν βαθμούς ζωής υπό σκιά..."

Και είναι Μέρες Παράξενες, Θαμάσιες Μέρες εδώ και χρόνια, αλλά δε μπορώ να το πω στους άλλους. Μάλλον, επειδή δε θέλω να το πω. Εσύ τ' ακούς να το λέω, κι ας μην ανοίγω το στόμα μου.

Πότε θα ξαναπάμε εκεί ν'ανοίξουμε τα παράθυρα, πάλι, και να κοιμηθούμε μέχρι το πρωί; Θα έχω μαζί μου και το άλλο το παλτό. Αυτό που μου φέρνει ύπνο, και βλέπω ονείρατα όμορφα, ονείρατα που με κρατάνε ακόμα εδώ...

Μόνο εμένα!