Απροστάτευτα ονείρατα
Μπαινοβγαίνουν απ' τις πόρτες.
Ο χρόνος χάνεται τη νύχτα.
Δε πίστεψες σ' αυτή.
Καλότυχοι οι ερημίτες με τ' αστέρια.
Κι εσύ μικρός και κενός...
12.2.06
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Καθε ζωη ειναι ενας γριφος. Η απαντηση στον δικο μου ειναι γεννημενη στο σκοταδι. Δεν ηταν ετσι παντα. Στην αρχη ειχα ακομα αποριες. Στην αρχη...υπηρχε ακομα το μυστηριο μου.
3 comments:
Προστάτες τα όνειρα
Μπαινοβγαίνουν απ' τις πόρτες.
Η νύχτα έχει το δικό της χρόνο.
Το πιστεύουμε ή όχι.
Καλότυχα τ' αστέρια στην ερημιά τους.
Καλότυχος κι εσύ, ένα αστεράκι, μαζί τους!
(μια μετατροπή, κατά το συνήθειο μου, ελπίζω να μη σε χάλασε)
:-)
Τί να με χαλάσει, Μαλίνα; Η μετατροπή είναι μέσα στο παιχνίδι. Κι εδώ που τα λέμε, με αρέΖει η μετατροπή που έκανες :-)))
Φχαριστώ, πάντως.
teleio to stoixaki.spania mou aresoun . epsaxna gia kati plhrofories pou hthela gia mia ergasia me thema antropines fobies kai idiaitera gia to skotadi. (asxeto) brabo! filia
Post a Comment